بررسی تاثیر شاخص های ژئومورفولوژیکی نواحی خشک و بیابانی بر تحرکات و فعالیت‌های نیروهای نظامی

نویسندگان

چکیده

شناسایی زمین‌هایی که قابلیت، سهولت تردد و دسترسی آسان و سریع نیروهای نظامی را جهت مقابله با دشمن در عملیات‌های آفندی و پدافندی و هم‌چنین در درگیری با اشرار در حاشیه‌ی مرزهای کشور فراهم ‌نماید، به عنوان یکی از ضرورت‌ها و دغدغه‌های فکری است که فرماندهان و رؤسای ستاد در طراحی عملیات با آن مواجه‌اند. بدیهی است دسترسی آسان و سریع نیروها در سطح منطقه و پراکندگی و اجرای آتش و مانور با استفاده از تجهیزات شنی‌دار و چرخ‌دار با شناسایی و شناخت زمین می‌تواند آسیب‌ و صدمات کم-تری را متوجه آنها نماید و رسیدن به اهداف و از بین بردن متخاصم را آسان‌تر نماید. برای این منظور با بررسی ژئومورفولوژیکی دشت مسیله که یکی از مناطق خشک و بیابانی کشور محسوب می‌گردد، این منطقه پهنه بندی و مورد تجزیه و تحلیل نظامی قرار گرفته است. روش کار متکی بر داده‌های تجربی است که در آن از تصاویر ماهواره‌ای Astar، کار میدانی، نقشه‌های توپوگرافی 50000/1، خاک‌شناسی 250000/1 و مبتنی بر مدل شاخص همپوشانی در محیط Arc/Gis9.3 انجام شده است. نتایج نشان می‌دهد که با بررسی لندفرم‌ها و پدیده‌های سطحی زمین می‌توان بسیاری از چالش‌هایی که فرماندهان در تصمیم گیری و طرح‌ریزی عملیات با آن مواجه‌اند حل نمود و محدوده‌های که حداقل آسیب و صدمه را به نیروها و تجهیزات وارد می نماید شناسایی کرد، و قدرت مانور و تحرک آن‌ها را افزایش داد.

کلیدواژه‌ها