تحلیلی بر شاخص‌های کالبدی بافت فرسوده مرکزی اهواز با استفاده از مدل برازش رگرسیونی و تحلیل سلسله مراتبی فازی FAHP

بافت‌های فرسوده شهری در کشور ما به عنوان نقطه آغاز رشد و تحوّلات شهری نشانگر تاریخ شهرهای و فرهنگ و بینش مردمان ما در طول دوره حیات شهر می‌باشند. این بافت-ها به علّت رواج رویکرد نوگرایی از اوایل قرن حاضر و عدم همخوانی با وضعیّت نوگرایی حاکم بر ساخت‌و‌ساز شهرها در اکثر شاخص‌های کالبدی به عنوان بافت‌های ناکارآمد و مسأله زا تلّقی گشته‌ و مورد مداخلات کالبدی قرار گرفته‌اند. یکی از راهکارهای اصلی شناخت مداخلات صحیح در راستای نگرش پایدار در بافت‌های فرسوده شناخت نقاط ضعف و قوّت این بافت‌ها به‌ خصوص در زمینه شاخص‌های کالبدی است. پژوهش حاضر«توصیفی تحلیلی» است. اهداف پژوهش، آگاهی از وضعیّت محلّات پنجگانه بافت فرسوده مرکزی اهواز بر اساس تقسیم‌بندی طرح تفصیلی بافت مربوط در شاخص‌های چها-رگانه‌ی کالبدی تراکم ساختمانی، نوع مصالح به کار رفته در بنا، کیفیّت ابنیّه و عمر بنا با 24 شاخص فرعی و میزان تأثیر این شاخص‌ها در پایداری شرایط کالبدی بافت می‌باشد. جهت تحقّق اهداف یاد شده، داده‌های به دست آمده برای شاخص‌های منتخب کالبدی از طرح تفصیلی بافت فرسوده مرکزی اهواز بوده که با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی FAHP و مدل برازش رگرسیونی در محیط نرم افزار اس پی اس اس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد: بر اساس انجام تجزیه و تحلیل فازی روی محلّات پنجگانه بافت به صورت جداگانه برای هر کدام از شاخص‌های منتخب، محلّه CBD نسبت به سایر محلّات در زمینه شاخص‌های پژوهش شرایط مناسب‌تری را به خود اختصاص داده‌ است. هم چنین تحلیل این شاخص‌ها در مدل برازش رگرسیونی در قالب نرم افزار اس پی اس اس جهت مشخص ساختن میزان تأثیر آن ها در پایداری کالبدی بافت تأثیرگذاری آن ها را در روند پایداری شرایط کالبدی بافت فرسوده اهواز نشان می دهد.